Dünya Kupası 4 yıl evvel olduğu üzere tekrar Avrupa’daydı. İsviçre’den topu 1958’de İsveç alıyordu…
1954’te Dünya Kupası’nın tadını alan Türkiye, bu defa Asya kümesinde İsrail ile eşleştirildi. Aslına bakarsanız bizimkiler, o devir pek de yeterli olmayan İsrail’i rahatça eleyebilirdi. Lakin Asya Kümesi konusunu öne süren grubumuz turnuvadan çekildi.
Finallerde sistem değişmişti. Lakin düzgün manada. Bu kere 16 kadro vardı. 4’erli 4 kümede birinci iki sırayı alacak ekipler çeyrek finalde eşleşecekti. Sonrası “babadan kalma” eleme yordamı oynanacaktı.
Kuzey İrlanda rüzgarı
Batı Almanya, unvanını koruyabilmek için birinci maçında Arjantin’le karşılaşıyordu. Arjantin, sadece İtalya’ya transfer oldular diye yıldızları Sivori, Maschio ve Angelillo’yu yani ‘Kirli Yüzlü Melekler’i takıma almamıştı. Şampiyon ekipten 7 oyuncusu olmayan Almanlar 3-1 kazanıp argümanını kanıtladı. Kümenin sürprizi Kuzey İrlanda’ydı. Kuzey İrlanda, Çekoslovakya’yı 1-0 yenerek başladı işe. Arjantin mağlubiyetinin akabinde Batı Almanya beraberliği geldi. Çeklerle puanlar eşitti. Kuzey İrlanda – Çekoslovakya play-off maçında uzatmada kazanan Birleşik Krallık üyesiydi. Katıldığı birinci kupada son sekize kalıyordu Kuzey İrlanda…
Fransa sessiz sedasız gelmişti İsveç’e. Lakin Kopa-Piantoni-Fontaine üçlüsü fırtına üzere girdi turnuvaya. Paraguay’ı 7-3 yenerlerken bu üçlüden 5 gol geldi. Bu maçta hat-trick yapan Just Fontaine, 13 golle gol hükümdarı olacaktı Dünya Kupası’nda. Fakat bu Fransa’yı 3-2 yenen Yugoslavya da onlara katılıyordu çeyrek final yolunda.
Mükemmel bir Brezilya
Gren, Nordahl, Liedholm, Gustavsson ve Hamrin, mesken sahibi İsveç’in en büyük kozlarıydı. Bu oyuncuların tamamı İtalya Ligi’nde oynuyordu. 3-0’lık Meksika galibiyeti heyecan vericiydi. Mesken sahibi, Macaristan’ı da 2-1 ile geçiyor yalnızca Galler ile 0-0 berabere kalıyordu. Galler, Juventus’ta oynayan John Charles önderliğinde çeyrek finalist oluyordu. Charles hem âlâ bir golcü hem de uygun bir kesiciydi. Kadro için hangi bölgede oynaması gerekiyorsa orada oynuyordu.
Brezilya bomba üzere bir kadroyla gelmişti kupaya. 4-2-4’ü mükemmelleştirmişlerdi. Avusturya önünde 3-0 ile kolay bir galibiyet aldılar. İngilizler evvel Sovyetler sonra da Brezilya ile berabere kaldılar. Sonunda Avusturya ile de berabere kalınca Brezilya’nın 2-0’lık SSCB galibiyeti yalnızca play-off getirebildi onlara. O maçta Sovyetler, Ilyin’in golüyle kazanıp İngiltere’yi turnuva dışına itti.
Çeyrek finalde Fransa’nın rakibi Kuzey İrlanda’ydı. Kaleci Gregg ve Peacock’un sakatlıkları Kuzey İrlanda’yı güç duruma sokmuştu. Fontaine’in iki golüne Wisnieski ve Piantoni de katıldı. 4-0 kazanan Fransa yarı finaldeydi.
İsveç adım adım çıktı
Ev sahibi İsveç, Sovyetler Birliği önündeydi. Birinci yarıda gol sesi çıkmadı. İkinci yarıda Hamrin ve Simonsson’un golleri İsveç’i çaktırmadan ve ahım şahım oynamadan yarı finale yükseltiyordu.
Almanlar, Yugoslavya önünde sertlik kartını kullandı. Nazik Yugoslav ekibi, Juskowiak ve Erhardt’ın sert futboluyla yıldılar. Rahn’ın golü son şampiyonu yarı finale taşıyordu.
Brezilya, Galler karşısındaydı. Gal kadrosunun en büyük eksiği sakat olan Charles’tı. Mel Hopkins, top cambazı Garrincha’yı durdurmuştu. Vava’nın yerinde oynayan Mazzola etkisizdi. 66. dakikada kilidi açan bu turnuvaya kadar kimsenin tanımadığı 17 yaşındaki Pele oldu.
İsveçli taraftarlar, turnuva boyunca ekibe dayanak konusunda silik kalmıştı. Fakat yarı finalde Batı Almanya ile oynanan maçta şovenizmin doruğuna çıktılar. İsveçli amigoların saha içine alınmasından, Alman yetkililere tribünde zorluk çıkarılmasına kadar değişik problemler yaşandı.
Fransa üçüncülüğü kaptı
Maç sırasında da hiç susmadı İsveçli taraftarlar. Almanlar organize olamıyordu. Tekrar de Schaefer’in 25 metreden attığı golle öne geçtiler. Lakin birkaç dakika sonra Liedholm’un topu eliyle denetim ettiği atağın sonunda Skoglund beraberliği buldu. Üstüne Juskowiak oyundan atılıyor ve 38 yaşındaki Fritz Walter sakatlanıyordu. 9 kişi kalan Almanlar 3-1 kaybediyordu.
Diğer yarı finalde turnuvanın en golcü iki ekibi karşı karşıyaydı. Brezilya, Fransa’yı 5-2 yenerken genç Pele iki gol atıyordu. Fransa, üçüncülük maçında Almanları 6-3 yenerek teselli buluyordu.
Sevinçleri 5 dakika sürdü
Final maçına çıkarken Brezilya’nın cüsseli hocası Feola beklenmeyen bir değişiklik yapmıştı. Sağ bek De Sordi’nin yerine bu kupada hiç baht bulamayan 4 yıl öncesinin oyuncularından Djalma Santos’u alana sürmüştü.
Daha 4. dakikada Liedholm, Gilmar’ı avladı. Brezilya, bu turnuvada birinci defa yenik duruma düşmüştü. İsveçlilerin sevinci 5 dakika sürdü.
Garrincha’nın çalım gösterisinin akabinde ortasında Vava skoru eşitledi. Oyun büsbütün Brezilya’nın elindeydi artık. Vava, Pele, Zagallo ve Pele. 5-2 kazanan Brezilya, tarihinde birinci kere dünya şampiyonu oluyordu.