İstanbul’un soğuk, bol yağışlı bir gününde düştüm yola. Uzun bir seyahat olacağı için çantamda yazlık-kışlık ne ararsan vardı. Hollanda’dan aldığım haberlere nazaran hava güneşliydi. Lakin havaalanına indiğim an İstanbul’dan daha beter fırtınalı ve yağmurlu bir Amsterdam karşıladı beni. İner inmez kentin sokaklarına atacaktım kendimi ancak olamadı. Daha evvel ünlü lale bahçesi Keukenhof’a giderken geçmiştim Amsterdam’dan. Kenti gezememiştim. Bir sonraki gidişimde güneşli bir günde kuzenimle düşmüştük yola ancak yeniden ısıran bir soğuk vardı. Kenti donarak azıcık turlayabildik. Tadı damağımda kalınca birkaç hafta sonra bu defa tek başıma gittim Amsterdam’a. Kanal tipinin düzgün olacağını düşünüp bir bot buldum. Kentin kanallarında gezmenin sokaklarında dolaşmaktan daha eğlenceli olduğunu itiraf etmek zorundayım. Bu kentte sokak sokak dolaşırken zati yolunuz daima kanallara çıkıyor.
BUTİK KAFELER, İKONİK MESKENLER
Kentin her yeri bisiklet cenneti, bu hoşuma gitti. Ancak bir orta fotoğraf çekmek için tripodumu yola koymuştum ve bir araç göz nazaran göre üzerinden geçti. Sonra gerisine bile bakmadan gitti. Fırlayan telefonuma birileri koştu. Ben de nedense pek çok ülkeyi benimle gezen hatta Everest’e bile çıkan, Şehnaz ismini verdiğim tripoduma koştum. Bir bacağı kırıldı maalesef. Neyse ki telefonumda bir sorun yoktu.
Tramvayda giderken gezmek istediğim yerler anons edilince merkeze varmadan iniverdim. Ünlü Anna Frank’in meskeninin olduğu Singel bölgesindeydim. Bugün bir müze olan bu mesken o kadar meşhur ki lakin bir buçuk ay sonrasına bilet vardı. O yüzden gezemedim lakin en azından konutun olduğu yeri görmek ve o sokaklarda dolaşmak istedim. Nazi ataklarından kaçmak için bir meskende tam 761 gün saklanan ve sonrasında yakalanıp bir toplama kampında ölen 16 yaşındaki bu küçük kızın meskeninin etrafı mahşer yeri üzereydi. Amsterdam’ın en sevdiğim yeri bu Singel bölgesi oldu. Merkeze oranla daha küçük butik kafeler, Amsterdam meskenleri ve vintage dükkânlar… Döndüm dolaştım, tekrar buraya geldim.
Şehrin en ikonik noktası, Dans Eden Konutlar olarak isimlendirilen kanal uzunluğundaki binalar. Suyun üzerindeki kütüklere inşa edilen bu meskenler vakitle sağa sola kayarak değişik imajlar oluşturmuş. Daracık konutların kapısından ve merdiveninden eşya taşımak mümkün olmadığından genelde ön cephede bir vinç kancası oluyor ve eşya pencereden içeri alınıyor. En çok bu konutların içini merak ettim. Dışarıdan bu kadar yamuk görünen bir konutta bir tas çorbanın masada nasıl durduğunu ya da yatarken eğim hasebiyle insanların yuvarlanıp yuvarlanmadığını görebilseydim… Amsterdam’da yaşayan arkadaşımdan öğrendiğim kadarıyla bu konutların en büyük meşakkati eğrilik değil farelermiş. Ülkede fare öldürmek de yasak olunca kanal boyunca bir tarafı su içinde olan bu konutlarda çokça fare yaşıyormuş. Bir mağaza gezerken tıngır tıngır dolaşan fareler görmüştüm esasen. Allah’tan bu hayvanları sempatik buluyorum lakin birlikte yaşamak konusunda da katiyetle istekli değilim.
Amsterdam’da müzelere girmem pek mümkün olmadı. Benim üzere akışına gezen ve yaşayan biriyseniz çok evvelden alınması gereken biletleri bulamazsınız. Çünkü ben ne vakit nerede olacağımı, o gün canımın ne isteyeceğini hiç kestiremediğim için kapısından bilet alamadığım hiçbir müzeyi şimdiye kadar gezemedim. Şayet illaki ben bu müzelerin içini görmeliyim diyorsanız çok çok evvelce biletlerinizi almalısınız. Bu ortada hiçbir şeyin ucuz olmadığını unutmayın.
Kentte gezmeniz gereken yerler çoğunlukla ünlü Dam Meydanı ve etrafında. Bu meydana kaç defa gittiysem her kezinde tam meydanın ortasında klarnetiyle ‘Ihlamurlar Altında’ (2005) dizisinin müziğini çalan adama ve birebir müziğe denk gelmeme ne demeli peki! Zati ülkede yaşayan Türk sayısı o kadar çok ki ben kendimi pek yurtdışına çıkmış üzere hissedemedim birinci başlarda.
Hollanda’da yöresel lezzet namına waffle ve kocaman külahlarda satılan kızarmış patatesten öteki bir şey yok. En uygun yiyebileceğiniz yemekse tüm Avrupa’da olduğu üzere ünlü zincirlerin hamburgerleri. Yöresel bir şey yok derken de haksızlık etmeyeyim. Kesinlikle peynirlerini denemelisiniz. Hatta o peynir bıçaklarından satın almalısınız. Ben yanında bir tane de kesme tahtası kaptım.
Oralara kadar gitmişken Amsterdam’a 12 dakika uzaklıktaki Zaandam kentini gezmemek olmazdı. Bu bölgenin en ikonik fotoğraf noktası ünlü Inntel Hotel. Mimarisinde Hollanda konutlarından esinlenilmiş ve bence görselliği tek sözle enfes. Zaanse Schans ise oranın en tanınan kasabalarından biri ve yel değirmenleriyle ünlü.
Ve bizi mis üzere kızarmış balık kokularıyla karşılayan Volendam balıkçı köyü… Bir tarafta armağan dükkânları, öteki tarafta balıkçı tekneleri… Tam da akşam olmak üzereyken girdik köye. Çabucak bir yere oturup hayatımda yediğim en lezzetli balıklardan yedim.
Lale tarlaları da Volendam’a yaklaşık yarım saat uzaklıktaki Alkmaar kentinde. Yol kenarında gördüğümde resmen çığlık attım. Oralar özel arazi olduğu için evvel çiftlik sahibinden müsaade aldım. Çok içerilere gitmemek kaydıyla girmemize ve fotoğraf çekmemize müsaade verdi. Bilmezdim lalelerin bu kadar hoş koktuğunu. Görsel şöleni esasen kestirim edersiniz. Bu ortada asıl ünlü lale bahçelerinin olduğu Keukenhof’a Amsterdam’dan trenle gidebilirsiniz. Bizim İstanbul’daki Yıldız Parkı ya da Emirgân Korusu’nun çok daha büyüğünü düşünün. Kendi ülkemde bir türlü görmeyi başaramadığım zıt laleleri Hollanda’da bulmak nasip oldu. Kapalı birkaç alanda orkideler ve lale tiplerinin hepsini görebiliyorsunuz ayrıyeten lale soğanı satın alabiliyorsunuz.
KÖYLERİNİN HOŞLUĞU…
Çok sayıda klâsik köy var gezginlerin görmemizi önerdiği lakin ben köylerin hepsini gezmedim zira bir müddet sonra kendini tekrar etmeye başlıyor. Bunların ortasında bence bir adedinin yeri farklı: Giethoorn. Kanallar boyunca sıralanmış konutlarıyla meşhur, araç girmeyen bir köy olduğunu okumuştum. Evet, gittim, gördüm, hakikaten masal üzere bir yer ancak buranın bile biraz abartıldığını düşünüyorum.
Hollanda’da bir buçuk ay kaldım. Hayatımda görmediğim kadar çok bisiklet gördüm. Birkaç sefer çarpılmaktan kıl hissesi kurtuldum. Dümdüz bir ülke. Ne dağ ne zirve var. Güneş bile bir türlü batamıyor. Sokak hayvanı olarak bizdeki üzere kedi ve köpek görmeniz pek mümkün değil. Bol bol yabanördeği ve kuğuya rastlayabilirsiniz lakin. Sokaklarda, balkonlarda kuşlar için asılmış fıstık ezmeli yemler var. Bir kuş olsam mutlaka Hollanda’yı seçerdim. Deniz düzeyinin altında kalan, Konya’dan bile küçük bu ülkede çok hoş anılar biriktirdim. Mutlaka tekrar gitmeliyim.